Niektórzy mówią, że wojna w Afganistanie zakończyła się z chwilą wyjścia z tego kraju zachodnich wojsk. Inni uważają, że właśnie się rozpoczyna nowy wojenny etap, który niestety czeka ludność afgańską, ale także nasz zachodni świat. Oby nie. Przyznać muszę, że należę do tej właśnie grupy, która z trwogą obserwuje początek nowej – starej wojny. W Afganistanie wojna trwa przecież od lat 70. ub. wieku.
Pandemia wyciszyła informacje o wojennych zawieruchach w Azji, o światowym terroryzmie i emigrantach chcących dostać się do lepszego i spokojniejszego świata. Zapomnieliśmy już o zamachach terrorystycznych, publicznych egzekucjach i żołnierzach tracących życie w imię demokratycznych wartości. Wydaje się jednak, że w niedługim raczej niż późniejszym czasie zostanie nam to na nowo przypomniane. Chyba ponownie wiadomości związane z falami uchodźców i wojennymi wydarzeniami, dochodzące z tamtej części świata z wielką intensywnością będą nas zajmować. Oby nie dotyczyły one państw tak zwanego Zachodu.
Spodziewać się trzeba, że w naszym kraju szybko zapomnimy o narodowych problemach i kłótniach. Czymże są nasze lokalne problemy w porównaniu do tych, które mają Afgańczycy: jak im się żyje w religijnym i fanatycznym kraju owładniętym wojną i bez żadnych demokratycznych reguł? Czym jest nasze narodowe łamanie podpisanych wewnątrzunijnych norm i zasad dotyczących sprawiedliwości? Jak można pytać o prawa kobiet, posiadając informacje o braku jakichkolwiek praw kobiet w państwach ogarniętych religijnym fundamentalizmem, terrorem i wojną? Czy wypada strajkować, aby otrzymać wyższą pensję? Jak odwoływać się do nieprzestrzegania podstawowych praw człowieka, jego wolności i swobód, porównując to z kłopotami i odczuciami uchodźców stojących u polskich i nie tylko polskich granic? To oczywiste, że sytuacja międzynarodowa przyćmi krajowe tematy, dyskusje i problemy.
Ostatnio mówiło się sporo w przestrzeni polityczno-medialnej o przyśpieszonych wyborach do polskiego parlamentu. Jeśli zostałyby ogłoszone wcześniejsze wybory, to podobnie jak kilka lat temu w kampanijnej retoryce, przez wielu (nie wszystkich) kandydujących zapewne ponownie zastraszani będziemy cudzoziemcami przynoszącymi choroby i wrogą nam religię. W wiadomościach usłyszymy o bezimiennych obcych, czyhających u granic Polski i chcących wytępić chrześcijaństwo. A nasz kraj – ostatnią ostoję katolicyzmu – islamizować.
Medialnie zajęci będziemy tematem, już przecież rozpoczętym kilka lat temu: czy powinniśmy pomagać tym którzy są w potrzebie, czy nie. Przyjmować uchodźców, emigrantów, uciekinierów? Kto za tę pomoc ma zapłacić? – i tak dalej. Zostaną przywołane nakazy, normy i przykazania kościelne oraz etyczne. Ale jestem przekonany, że jak zawsze z tego nic dla potrzebujących i tych zagubionych w potrzebie nie wyniknie. Niestety w naszym kraju o Bogu mówi się bardzo dużo, do Bożych przykazań się odwołuje, o Bogu się naucza, ale z Bogiem nie chce się mieć wiele wspólnego. Przecież my, Polacy, mamy rację i nikt nam, nawet sam Pan Bóg czy papież i inni święci nic nam nie mogą kazać. Nasz pogląd jest jedynie słuszny i nikogo nie będziemy słuchali, bo to godzi w naszą dumę, suwerenność narodową i religijną, jak w swym nacjonalizmie uważa wielu rodaków.
Tym bardziej cieszą i zasługują na uznanie działania duchownych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, Kościoła Ewangelicko-Reformowanego i Kościoła Rzymskokatolickiego, którzy mówiąc i myśląc o Bogu, starają się Ewangelię wdrażać w czyn, zgodnie z poleceniem Pana Jezusa, który przecież też w czasach zawieruchy społeczno-międzynarodowej nauczał, aby pomagać i pamiętać o tych co mają się źle, są uciekinierami albo przebywają w więzieniu.
Szkoda, że zamiast prostować zepsute prawo i złą międzynarodową opinię o naszym kraju, w gmatwaninie wzajemnych krzyków znowu się obnażamy i pokazujemy światu, jacy jesteśmy naprawdę. Troszczymy się tylko o własnych obywateli będących jedynego słusznego wyznania i nie obchodzą nas inni. Tak w ogóle, to jesteśmy krajem mlekiem i miodem płynącym oraz oazą demokracji i kultury politycznej.
„Zwiastun Ewangelicki” 18/2021
